Η Συνθετική Παιγνιόδραση είναι μία βιωματική μέθοδος Συμβουλευτικής & Εμψύχωσης ομάδων που αποτελείται από τη σύνθεση του παιχνιδιού με άλλες βιωματικές μεθόδους & τεχνικές και ανήκει στις θεραπευτικές προσεγγίσεις μέσω τέχνης.
Η βάση της μεθόδου είναι το παιχνίδι και κύριο χαρακτηριστικό της η εμψύχωση.
Η μέθοδος αυτή απευθύνεται σε διάφορες ειδικότητες των ανθρωπιστικών επιστημών όπως συμβούλους ψυχικής υγείας, κοινωνικούς λειτουργούς, θεραπευτές, άτομα με ευθύνη διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού, καλλιτέχνες, εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων καθώς σε άτομα κάθε ειδικότητας που εργάζονται με ομάδες.
Λέγοντας εμψύχωση (μετάδοση ζωής, ζωογόνηση) εννοούμε ένα διαφορετικό τρόπο μετάδοσης του γνωστικού αντικειμένου και όχι το γνωστικό αντικείμενο αυτό καθαυτό. Πρόκειται για μια διαδικασία εντελώς διαφορετική από την κλασσικού τύπου διδασκαλία.
Με την εμψύχωση αναπτύσσεται η επικοινωνία, η εμπιστοσύνη, η ελευθερία έκφρασης, η αποδοχή, η κατανόηση, η ενσυναίσθηση.
Επιδιώκει τη δημιουργία μιας αυθεντικής σχέσης και επαφής του εμψυχωτή με τον εαυτό του, του εμψυχωτή με την ομάδα καθώς επίσης και των μελών της ομάδας με τον εαυτό τους, τον εμψυχωτή και μεταξύ τους.
Η μέθοδος είναι συνθετική καθόσον επιχειρεί να συνθέσει ταυτόχρονα διαφορετικές βιωματικές τεχνικές & μεθόδους από το θέατρο, τη μουσική, το χορό, τη συνθετική ψυχολογία & συμβουλευτική, την παιγνιοθεραπεία, τη δραματοθεραπεία, την εικαστική θεραπεία και τη λογοτεχνία. Η σύνθεση αυτών των τεχνικών μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μια διαφορετική δυναμική, απ’ ότι η κάθε μια απ’ αυτές μεμονωμένα.
Η βιωματική εκπαίδευση τέτοιας μορφής, έχει τη δυνατότητα να αναπτύσσει το σύνολο της προσωπικότητας του ανθρώπου και όχι αποκλειστικά το νοητικό πεδίο, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες μορφές εκπαίδευσης.
Η μέθοδος είναι ανοιχτή να υποδεχτεί τις υπάρχουσες τεχνικές καθώς και άλλες που ενδεχομένως θα προκύψουν. Έτσι αποκτά τη δυνατότητα να μετασχηματίζεται και να εξελίσσεται διαρκώς και μπορεί να διαμορφωθεί ανάλογα με το βασικό γνωστικό αντικείμενο του εκπαιδευτή, το στόχο εμψύχωσης που έχει για την ομάδα του και το συνδυασμό τεχνικών που χρησιμοποιεί.
Χρησιμοποιεί μεθόδους και τεχνικές από:
• Θέατρο: Αυτοσχεδιασμοί, λεκτική & μη λεκτική επικοινωνία, συγκινησιακή μνήμη, ακουστική αντίληψη, διαφραγματική αναπνοή, σωματική δράση.
• Θεατρικό παιχνίδι: Παντομίμα, δραματοποίηση, παιχνίδια ρόλων, έκθεση, φαντασία, παρατηρητικότητα, αισθήσεις.
• Μουσική • μουσικοθεραπεία: Μουσική δημιουργία & ακρόαση, η ανθρώπινη φωνή ως μουσικό όργανο και εργαλείο επικοινωνίας, ήχοι & δονήσεις.
• Χορός • χοροθεραπεία: Σωματική επίγνωση & έκφραση, ενεργοποίηση αισθήσεων, διαδοχή της κίνησης, κιναίσθηση, ροή, βλέμμα.
• Συνθετική ψυχολογία • συμβουλευτική: Ελεύθερος συνειρμός, ενεργητική ακρόαση, επικέντρωση στο εδώ & τώρα, ανάληψη ευθύνης, απουσία κριτικής, αύξηση επίγνωσης, ανατροφοδότηση.
• Παιγνιοθεραπεία: Ενσωματικό παιχνίδι, προβολικό παιχνίδι, παιχνίδι ρόλων.
• Δραματοθεραπεία: Μίμηση, κίνηση, καθοδηγούμενη φαντασία, συμβολισμοί.
• Εικαστική θεραπεία: Ζωγραφική, μάσκες, εικόνες, κολλάζ, ερμηνεία συμβόλων.
• Λογοτεχνία: Αφηγηματικές δράσεις, εικόνες, εκφραστικά μέσα, μύθοι & παραμύθια.