Το συγγράφειν εστί … έκφραση, δημιουργία, ακόμη και χαρά, για να μην πω ευδαιμονία όταν βρίσκεις αυτή τη περίεργη λεξούλα που έρχεται και χρωματίζει και δένει αυτό που θέλεις να πεις.
Το συγγράφειν εστί…ταλαιπωρία, ένταση, κλείσιμο! Πώς αυτές οι γέρικες γλώσσες, όπως λέει και ο Απολινέρ, θα καταφέρουν να ερμηνεύσουν, να αποκωδικοποιήσουν αυτό το πλουμιστό σύννεφο που έχεις στο μυαλό σου;
Το συγγράφειν εστί…έρευνα, στύψιμο μυαλού, οργάνωση! Από πού θ’ αρχίσεις, πώς θα κτίσεις την ιστορία σου, πώς μπαίνουν τα διάφορα κομμάτια;
Και πώς ξεκινώντας από μια ιδέα (θολή ίσως στην αρχή) χτίζω, αρθρώνω, δομώ το κείμενό μου; Από την εποχή του Αριστοτέλη και τις «κατηγορίες» του μέχρι τα σημερινά εργαστήρια γραφής, ανεξαρτήτως του είδους του κειμένου, η αγωνία είναι η ίδια: πώς καταφέρνουμε να οργανώσουμε σε κείμενο …σκέψεις, συναισθήματα, βιώματα, ιστορίες, αφηγήσεις.... Ποια γλώσσα, ποια εκφραστικά μέσα, ποια «δομικά υλικά» μπορούν να τιθασεύσουν έναν ολόκληρο κόσμο μέσα στα στενά όρια του γραπτού λόγου. Όλα αυτά τα οικοδομικά υλικά αλλά και όλα τα εργαλεία που χρειάζονται για τα προς οικοδόμηση κείμενα, θα προσεγγίσουμε στις πρώτες 12 ώρες του εργαστηρίου μέσα από ασκήσεις και μικρά κείμενα γράφοντας και διαβάζοντας αυτά που γράφουμε εμείς αλλά και αυτά που έχουν γράψει σπουδαίοι συγγραφείς.
Εργαστήριο διάρκειας 12 ωρών