Γνώρισε την ιστορία για να δημιουργήσεις το μέλλον στο θέατρο!
Λίγα λόγια για το μάθημα:
Στο σεμινάριο αυτό, οι σπουδαστές – πέρα από γενικές γνώσεις για την πορεία και τους στόχους του θεάτρου σε κάθε εποχή – έρχονται σε επαφή με αποσπάσματα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, τα επεξεργάζονται, εντοπίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε συγγραφέα / κινήματος και αξιοποιούν δημιουργικά τα στοιχεία που τα έκαναν να ξεχωρίσουν.
Βασικές ενότητες του σεμιναρίου είναι οι παρακάτω:
• Ρίζες του θεάτρου σε διάφορες χώρες της αρχαιότητας. Έμφαση στο αρχαιοελληνικό θέατρο, τεχνικά μέσα κ.λπ
• Αισχύλος: Έργα και τεχνικές του.
• Σοφοκλής: Έργα και τεχνικές του.
• Ευριπίδης: Έργα και τεχνικές του.
• Αριστοφάνης: Έργα και τεχνικές του.
• Μένανδρος, «μέση και νέα» κωμωδία της αρχαιότητας, χαρακτηριστικά, «τύποι».
• Ρωμαϊκό θέατρο (Πλαύτος, Τερέντιος)
• Μεσαίωνας (είδη, τεχνικές), ουμανισμός – Αναγέννηση, Κρητικό θέατρο.
• Commedia dell’arte.
• Θέατρο 17ου αιώνα, Ισπανία: Λόπε ντε Βέγκα, Καλντερόν, Γαλλία: Ρακίνας, Μολιέρος.
• Αγγλία: Σαίξπηρ και σύγχρονοί του (θέματα, τεχνικές, δημιουργική επεξεργασία έργων του).
• Ιταλία: Γκολντόνι, όπερα.
• ΗΠΑ, Γερμανία: Γκαίτε, Σίλλερ, «θύελλα κι ορμή».
• Θέατρο 19ου αιώνα, ρομαντισμός. Γαλλία: Ουγκώ, Δουμάς, Σκριμπ.
• Γερμανία: Βάγκνερ, επαφή με θέατρο Άπω Ανατολής, Ελλάδα (κωμειδύλλιο)
• Θέατρο 20ου αιώνα, Ρωσία: Μπαλέτο, χαρακτηριστικά ρωσικού ύφους, ρεαλισμός (Τσέχωφ, Στανισλάφσκι).
• Σκανδιναβικό δράμα: Ίψεν , Στρίνμπεργκ
• Θέατρο νατουραλισμού, Γαλλία: Ζολά, Κοκτώ, έργα μπουλβάρ
• Αγγλία: “society drama”, Όσκαρ Ουάιλντ, Μπ. Σω.
• ΗΠΑ: Ο’Νηλ, ποιητικό θέατρο: Ισπανία (Λόρκα), Ιταλία (Ντ’Αννούντσιο), Πιραντέλλο (θέατρο εν θεάτρω).
• β μισό 20ου αιώνα, υπαρξισμός (Σαρτρ, Καμύ), θέατρο του παραλόγου (Μπέκετ, Ιονέσκο, Ζενέ).
• Γερμανία: Μπρεχτ (εξπρεσιονισμός, αποστασιοποίηση, διδακτικό θέατρο, επική όπερα, διαλεκτικό θέατρο), Χ. Μύλλερ, Φασμπίντερ.
• Αγγλία: Έλιοτ, Όσμπουρν «Οργισμένα νιάτα», Χ. Πίντερ (θέατρο απειλής).
• ΗΠΑ: Τ. Ουίλιαμς, Νιλ Σάιμον κ.λπ
• Ιταλία: “Commedia brillante”, Παζολίνι, Ντάριο Φο.
• Ελλάδα: Επιθεώρηση, φαρσοκωμωδία, Ξενόπουλος, Τερζάκης
• Σύγχρονες τάσεις του θεάτρου, εναλλακτικό θέατρο (Σάρα Κέην κ.λπ).
• Ορολογία ειδών και ηθοποιών: Μπουλβάρ, ρολίστας, καρατερίστας κ.λπ.