Το νυχτερινό ουρανό της Αρχαίας Ελλάδας κατάφεραν να αναδημιουργήσουν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, οι οποίοι με την περιγραφή της Σαπφούς και ένα προηγμένο λειτουργικό κατάφεραν να υπολογίσουν την περίοδο που γράφτηκε το λυρικό ποίημα για τις Πλειάδες.
Οι ερευνητές, που μίλησαν στην Εφημερίδα Αστρονομικής Ιστορίας και Κληρονομιάς, χρησιμοποίησαν τα λογισμικά «Έναστρη Νύχτα» (Starry Night) και το Digistar 5 για να «μεταφερθούν» στην αρχαία Ελλάδα και να μελετήσουν τον ουρανό της Λέσβου, που ενέπνευσε την Σαπφώ να γράψει το εν λόγω ποίημα.
Το ποίημα
Δέδυκε μεν ἀ σελάννα
καὶ Πληΐαδες, μέσαι δὲ
νύκτες πάρα δ᾽ ἔρχετ᾽ ὤρα,
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω
Σε μετάφραση Οδυσσέα Ελύτη
Γρήγορα η ώρα πέρασε, μεσάνυχτα κοντεύουν,
πάει το φεγγάρι πάει κι η Πούλια βασιλέψανε –
και μόνο εγώ κείτομαι δω μονάχη
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το ποίημα γράφτηκε το 570 πΧ και μάλιστα, ισχυρίζονται ότι η ακριβής ημερομηνία είναι κάπου ανάμεσα στις 25 Ιανουαρίου και στις 31 Μαρτίου, όταν ο αστεροειδής ήταν ορατός από την περιοχή όπου βρισκόταν η Σαπφώ.
«Εκτιμήσεις είχαν γίνει και στο παρελθόν για το χρονοδιάγραμμα αυτού του ποιήματος, αλλά τώρα είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε επιστημονικά την περίοδο που αντιστοιχεί σε συγκεκριμένες περιγραφές της ποιήτριας του νυχτερινού ουρανού κατά το έτος 570 π.Χ.,» δήλωσε ο Μάνφρεντ Κούντς, καθηγητής φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Άρλινγκτον.
«Το ερώτημα της χρονολόγησης είναι περίπλοκο, δεδομένου ότι εκείνη την εποχή δεν είχαν ακριβή μηχανικά ρολόγια, ίσως να είχαν μόνο ρολόγια νερού» τόνισε ο καθηγητής Κούντς και ολοκλήρωσε λέγοντας: «Η Σαπφώ θα έπρεπε να θεωρείται άτυπος συντελεστής της πρώιμης ελληνικής αστρονομίας. Δεν υπάρχουν πολλοί αρχαίοι ποιητές που αναφέρονται σε αστρονομικές παρατηρήσεις τόσο ξεκάθαρα».
Πηγή: Έθνος