Ένα δίκτυο εθνικής εμβέλειας που αποκαλείται «Κέντρα Έξυπνης Εργασίας» απλώνεται ραγδαία στην Ολλανδία, δημιουργώντας ένα καινοτόμο προηγούμενο στη μορφή απασχόλησης, αναφέρεται στην ιστοσελίδα euractiv. Η αναζήτηση εφαρμογών της Κοινωνίας της Πληροφορίας στην καθημερινότητα των πολιτών και ιδιαίτερα στην εργασία τους είναι παλιά - ξεκίνησε να απασχολεί την Επιτροπή το 1997.
Στην Ολλανδία το ερώτημα συνοψίστηκε ως εξής: πώς μπορούμε να διευκολύνουμε τους ανθρώπους να εργάζονται πιο αποτελεσματικά, αποφεύγοντας το κυκλοφοριακό κομφούζιο, επιτρέποντας μια καλύτερη ισορροπία χρόνου στη ζωή τους, μειώνοντας τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κι επιτρέποντας στις επιχειρήσεις να κάνουν «οικονομία κλίμακος»;
Η απάντηση βρίσκεται στην «έξυπνη εργασία» και μια λύση που προωθήθηκε είχε ως μοντέλο την «εργασία από το σπίτι». Όμως, ορισμένοι εργαζόμενοι διαπίστωσαν ότι στο σπίτι έχουν πολλούς παράγοντες περισπασμού - τα παιδιά, η τηλεόραση, τα ψώνια, η κουζίνα διασπούν τη συγκέντρωσή τους, ενώ στα αρνητικά προσμετρήθηκε και η μείωση της κοινωνικότητας του εργαζομένου.
Μετά από αυτό, διαμορφώθηκε ένα άλλο μοντέλο, που συνδυάζει τον τρόπο της κατ΄οίκον εργασίας με την εργασία στον εργασιακό χώρο - και αυτός είναι τα «Κέντρα Έξυπνης Εργασίας». Πρόκειται για χώρους εργασίας (εξοπλισμένους με κομπιούτερς και αίθουσες συσκέψεων), που λειτουργούν σε πόλεις ή σε γειτονιές - άρα είναι εύκολα προσβάσιμοι με τα πόδια ή το ποδήλατο, επιτρέπουν την κοινωνικότητα (λόγω της επαφής με τους συμπολίτες ή τους γείτονες), ενώ παρέχουν τις απαραίτητες εργασιακές ευκολίες σε εξοπλισμό και σε ανάγκες καφενείου.
Το μοντέλο αυτό αποδείχθηκε πολύ δημοφιλές και στην Ολλανδία λειτουργούν σήμερα περί τα 100 «Κέντρα Έξυπνης Εργασίας» ενώ νέα Κέντρα ανοίγουν σχεδόν κάθε μήνα. Από τη χρήση τους, εξάλλου, διαπιστώθηκε ότι οι εργαζόμενοι τα επιλέγουν δυό-τρεις φορές τη βδομάδα, ενώ τις υπόλοιπες μέρες συνηθίζουν να οργανώνουν τα ραντεβού τους και τις «εξωτερικές δουλειές» τους και μια-δύο φορές τη βδομάδα να περνούν από τα γραφεία της υπηρεσίας/εταιρείας τους.
Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο μέτρο προσκρούει σε δύο εμπόδια. Από την πλευρά των εργοδοτών, πολλοί είναι αυτοί που εξακολουθούν να συνδέουν την απασχόληση με τη φυσική παρουσία του εργαζομένου στον χώρο απασχόλησης, ενώ από την πλευρά των εργαζομένων, αρκετοί είναι αυτοί που εξακολουθούν να αντιλαμβάνονται τη δουλειά τους ως φυσική παρουσία σε ένα χώρο εργασίας.
Και είναι αλήθεια, ότι η προώθηση των «Κέντρων Έξυπνης Εργασίας» στην πραγματικότητα καλλιεργεί μια νέα κουλτούρα εργασίας.
Πηγή: Kathimerini.gr