Ο άνθρωπος σύμφωνα με τον Σωκράτη είναι αυτός που μπορεί να σκέφτεται και να εξετάζει αυτά που βλέπει. Αυτή είναι και η διαφορά του ανθρώπου από τα άλλα ζώα. Ο ιδιαίτερα ανεπτυγμένος εγκέφαλος του ανθρώπου του προσδίδει διανοητική ικανότητα που σε συνδυασμό με την λειτουργία των μελών του σώματός του και την ελευθέρωση των χεριών συγκριτικά με τα άλλα ζώα τον καθιστούν ικανό να τα χρησιμοποιεί προκειμένου να παράγει εργασίες.
Αυτή η ικανότητα του ανθρώπου, να μπορεί δηλαδή να εργαστεί ταυτόχρονα με την ανάγκη του για επιβίωση οδήγησαν και έχουν φέρει από αρχαιοτάτων χρόνων την εργασία ως καθημερινή απασχόληση των ανθρώπων. Αυτή την καθημερινή απασχόληση των ανθρώπων σε εργασίες, ταυτόχρονα με την εξέλιξη των ανθρώπων και σε συνδυασμό με τις επιχειρήσεις και την νομοθεσία που διέπει τις εργασιακές σχέσεις ανάγκασαν τον επιστημονικό κόσμο να ασχοληθεί και να ερευνά όλες εκείνες τις συνθήκες, σχέσεις, δικαιώματα, νόμους κ.α. που απασχολούν τόσο τους εργοδότες όσο και τους εργαζόμενους σε μια οποιαδήποτε σχέση εργασίας.
Μια επιχείρηση στις ημέρες μας αποτελεί ένα στοιχεία της σύγχρονης κοινωνίας, με ίδια συμβολή στο κοινωνικό σύνολο όπως αυτό της οικογένειας. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που εργάζονται διαθέτουν από το χρόνο τους το ένα τρίτο στην εργασία τους. Η οικονομία μιας χώρας εξαρτάται από τις επιχειρήσεις γι’ αυτό και η απασχόληση των ανθρώπων σε επιχειρήσεις έγκειται στους σημαντικούς στόχους των κρατών, χαρακτηριστικό παράδειγμα προσπάθειας απασχόλησης των ανθρώπων σε εργασία ο ΟΑΕΔ που μέσω προγραμμάτων προσπαθεί να κατεβάσει το ποσοστό ανεργίας στην χώρα μας. Ως επιχείρηση νοείται μια παραγωγική – οικονομική μονάδα που συνδυάζει και αξιοποιεί συντελεστές παραγωγής με σκοπό την παραγωγή αγαθών ή υπηρεσιών που προορίζονται για διάθεση τους μέσω του μηχανισμού αγοράς στο καταναλωτικό κοινό.
Για έναν επιχειρηματία ο οποίος αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να δημιουργήσει μια επιχείρηση ο απώτερος στόχος είναι ο πλούτος ή αλλιώς το κέρδος. Προκειμένου να είναι μια επιχείρηση οικονομικά αποδοτική και να προσφέρει ένα υγιές πρότυπο στην κοινωνία και το κράτος με βάσει τους νόμους και τα διατάγματα θα πρέπει να πληροί όλες εκείνες τις νομικές προδιαγραφές για την λειτουργία της και να απασχολεί το εργατικό δυναμικό με όλες εκείνες τις εργασιακές συνθήκες που συνάδουν με την νομοθεσία. Είναι αυτό ικανό για να είναι υγιές το εργασιακό κλίμα της εκάστοτε επιχείρησης; Δηλαδή ένας εργαζόμενος εφόσον λαμβάνει τα νόμιμα από το κράτος (μισθό ή ημερομίσθιο – άδεια – υπερωρίες – υπερεργασία κ.α.) είναι ικανοποιημένος και προσφέρει τα μέγιστα στην επιχείρηση που εργάζεται;
Έχει αποδειχθεί ότι οι επιχειρήσεις που βλέπουν τον εκάστοτε εργαζόμενο σαν μια μονάδα για την παραγωγή του οικονομικού τους αποτελέσματος δεν αποδίδει κανένα κοινωνικό όφελος στην κοινωνία μιας και ο εργαζόμενος αν μη τι άλλο δεν είναι ηθικά καλυμμένος αν και λαμβάνει τα νόμιμα για τις υπηρεσίες του. Ενώ οι επιχειρήσεις που είναι δίπλα στον εργαζόμενο και αυτοί βλέπουν τον εργοδότη τους σαν συνεργάτη, σαν άνθρωπο, σαν τον άνθρωπο που τους εκπαιδεύει, τους προσφέρει, τους στέκεται στις δύσκολες στιγμές τότε η παραγωγική διαδικασία θα προσδώσει στην επιχείρηση ένα μεγαλύτερο αποτέλεσμα παραγωγικής διαδικασίας. Στις μέρες μας ελάχιστες είναι οι επιχειρήσεις που οι εργοδότες έχουν κοινωνικό πρόσωπο προς τους εργαζομένους τους και αυτοί πίνουν νερό στο όνομά τους. Ελάχιστοι είναι αυτοί που προσπαθούν να συνδυάσουν το επιχειρείν με τον παράγοντα άνθρωπο. Όταν μπαίνει ο παράγοντας άνθρωπος πρέπει να παραμερίζονται πολλές φορές διαδικασίες, νόμοι, διατάγματα και να γίνονται πράξεις αγάπης και αλληλεγγύης προς τους εργαζομένους. Αυτές οι πράξεις σίγουρα επιφέρουν μεγαλύτερα κόστη στην επιχείρηση προκειμένου να υλοποιηθούν πράξεις συμπαράστασης στους εργαζόμενους αλλά η συμπαράσταση αυτή αφήνει στο διάβα της εργασιακής συνεργασίας μια ικανοποίηση στον εργαζόμενο ο οποίος θα είναι δίπλα στον εργοδότη και στις προσπάθειες της επιχείρησης για ένα καλύτερο αύριο το οποίο θα έχει θετικά αποτελέσματα για τον οργανισμό, τον επιχειρηματία, τον υπάλληλο, την κοινωνία, το κράτος και όλους όσους συνδέονται άμεσα με αυτήν. Ένας ικανοποιημένος λοιπόν υπάλληλος προσδίδει μέλλον σε μια επιχείρηση και αυτό είναι και η ύπαρξη του θεσμού «Εταιρίες με το καλύτερο Εργασιακό Περιβάλλον», (“Best Workplaces”). Ο θεσμός βραβεύει τις καλύτερες εταιρίες που εξασφαλίζουν στους εργαζομένους τους ένα ιδανικό περιβάλλον εργασίας με καλύτερη ποιότητα ζωής για αυτούς.
Επομένως ο παράγοντας άνθρωπος για τις επιχειρήσεις έχει αποκτήσει μεγάλη αξία και αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα στοιχεία των επιχειρήσεων μιας και από αυτόν εξαρτάται η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων. Η μοναδικότητα των ανθρώπων σε συνδυασμό με τις τεράστιες ικανότητες και την διαφορετικότητα των απόψεων τους μπορούν να διαμορφώσουν μια μοναδική δύναμη για την εκάστοτε επιχείρηση. Ο σημαντικός αυτός ρόλος του ανθρώπου μέσα σε έναν οργανισμό σε συνδυασμό με τις καλές πρακτικές και την ικανοποιητική αντιμετώπιση των εργαζομένων από τους εργοδότες μπορεί μέσω μιας χρυσής τομής να εκτοξεύσει τις επιχειρήσεις στην κορυφή του κλάδου τους.
Επειδή οι εργαζόμενοι ανεξαρτήτως θέσης μέσα σε μια επιχείρηση όταν ξεκινούν την εργασία τους δεν είναι μεμονωμένες προδιαγραφές παραγωγής αλλά έχουν ανθρώπινο χαρακτήρα και ξεχωριστή προσωπικότητα προσδίδεται η προσδοκία μέσα από την εργασία τους για προσωπική ικανοποίηση του καθενός. Η προσωπική ικανοποίηση των εργαζομένων μπορεί να έχει ανέλπιστα αποτελέσματα στην αποδοτικότητα και την εξέλιξη των οργανισμών.
Επομένως όπως οι επιχειρήσεις είναι σημαντικές για το κράτος και το κοινωνικό σύνολο έτσι και οι εργαζόμενοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι για την λειτουργία μιας επιχείρησης και η αξία τους είναι ανεκτίμητη!