Υπάρχει ουσιαστικής σημασίας διαφορά ανάμεσα στην ψυχοπαθολογία σε έναν άντρα και στην ψυχοπαθολογία μιας γυναίκας.
Παγκόσμιες στατιστικές δείχνουν ότι οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες να διαγνωστούν με ψυχολογική διαταραχή κατάθλιψης, άγχους, νεύρωσης καθώς και σχιζοσυναισθηματική. Οι άντρες δείχνουν επιρρεπείς σε συμπεριφορικές διαταραχές πχ εθισμών (αλκοολισμός , πυρομανία) και σοβαρές διαταραχές πχ προσωπικότητας.Οι γυναίκες επίσης παρουσιάζουν 3πλάσιες πιθανότητες για διαταραχή Πανικού και αποτελούν το 90% στις Διατροφικές διαταραχές (βουλιμία, ανορεξία, ορθορεξία).
Η εξήγηση έγκειται στους πρότυπους ρόλους που καλούνται να «παίξουν» σωστά τα δύο Φύλα. Ο ρόλος πρότυπο που καλείται να αποτελέσει η γυναίκα, την οδηγεί ουσιαστικά σε πλήθος αντιφάσεων. (το πρότυπο από την οικογένεια δε συνάδει σε τίποτα με το ζητούμενο του άντρα συντρόφου).Έτσι οι γυναίκες εισέρχονται σε έναν «διπλό δεσμό» (Chesler Phylis 1973 – Γυναίκες και Τρέλα): ο κλασικός γυναικείος ρόλος απαιτεί ένα σύνολο συμπεριφορών και εμπειριών που αν συγκριθεί με το πρότυπο του ανεξάρτητου και σεξουαλικά απελευθερωμένου Φύλου αποτελεί από μόνο του Κλινική Νεύρωση. Ουσιαστικά δηλαδή οι κοινωνικές διακρίσεις οδηγούν στον εξής δυισμό: είτε προκαλούν ψυχικό πόνο είτε οδηγούν σε μεροληπτικές ψυχολογικές αξιολογήσεις.
Από την άλλη πλευρά οι άντρες, εκ φύσεως από μικρή ηλικία, αναζητούν την ευχαρίστηση, πράγμα που εύκολα τους οδηγεί σε συμπεριφορικές Διαταραχές όπως εθισμό, καθώς μέσα από αυτόν εισέρχονται στο ατέρμονο σπιράλ της ευχαρίστησης και ματαίωσης.