Το σύνδρομο Asperger είναι η πιο ήπια μορφή του φάσματος του αυτισμού και αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1944 από τον αυστριακό γιατρό Hans Asperger.
Στο γνωστικό επίπεδο οι μαθητές με σύνδρομο Asperger έχουν συχνά υψηλές ακαδημαϊκές επιδόσεις ενώ χαρακτηρίζονται από ένα ιδιαίτερο τρόπο επεξεργασίας της πληροφορίας όπως εμμονή στην λεπτομέρεια (Baron-Cohen, Ashwin, Ashwin, Tavassoli, & Chakrabarti, 2009' Frith, 1989’ Plaisted, O'Riordan & Baron-Cohen, 1998a) στα σχήματα, ημερολόγια, πίνακες αριθμών, λίστες αυτοκινήτων. Επίσης έχουν διαφορετική αντίληψη για το τι είναι εμφανές και σημαντικό σε μια κατάσταση (Frith, 1989) ελκύονται από απλά (διακόπτες ρεύματος, βρύσες) ή σύνθετα συστήματα (δελτία καιρού) και αρέσκονται στη συλλογή αντικειμένων (π.χ. χάρτες, καπάκια) ή πληροφοριών (π.χ. είδη εντόμων, μουσικής, υφασμάτων). Όμως ο τρόπος σκέψης τους είναι ανελαστικός και έτσι δεν προσαρμόζονται εύκολα στην αλλαγή (π.χ. προγράμματος, περιβάλλοντος) ή την αποτυχία οδηγούμενοι στην εκδήλωση κρίσεων άγχους, στην απομόνωση και στην εμμονή με προβλέψιμες καταστάσεις και επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες ως μέσο άμυνας.
Λόγω αισθητηριακής υπερευαισθησίας αποφεύγουν γεύσεις, ήχους, εικόνες, υλικά ακόμη και πρόσωπα ενώ λόγω κινητικής αδεξιότητας (π.χ. περπάτημα με μεγάλο άνοιγμα ή ελαφρές αναπηδήσεις) δυσκολεύονται να κατακτήσουν ικανότητες αυτοεξυπηρέτησης (π.χ. δέσιμο κορδονιών), αναψυχής (πχ. ποδήλατο) ή ακόμη και κοινωνικές (πχ. ποδόσφαιρο).
Στο κοινωνικό επίπεδο τείνουν να προσκολλώνται στα αντικείμενα παρά στους ανθρώπους (Swettenham κ.α., 1998). Παρουσιάζοντας αδυναμία κατανόησης και χρήσης των κοινωνικών κανόνων δεν συμμετέχουν σε ομαδικές δραστηριότητες (Bowler, 1992).
Στο επικοινωνιακό επίπεδο συνήθως αρέσκονται να μιλούν μόνο για τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά τους, ενώ η αδυναμία κατανόησης εκφράσεων προσώπου, συναισθημάτων (Karnezi & Teirney, 2009), επιθυμιών και της γνώμης των άλλων (Baron-Cohen, Leslie & Frith, 1985) εμποδίζει την ανάπτυξη φιλικών και / ή συνεργατικών σχέσεων.
Συνεπώς ενώ οι ακαδημαϊκές τους ικανότητες, τους κατατάσσουν στην γενική εκπαίδευση, τα ελλείμματά τους στις κοινωνικές και επικοινωνιακές ικανότητες εμποδίζουν την ένταξη στο κοινωνικό περιβάλλον του σχολείου και την αποδοχή από τους άλλους καθιστώντας τους μερικές φορές μέχρι και θύματα σχολικού εκφοβισμού
Η εισήγηση σκοπεύει να αναδείξει και αναλύει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το άτομο με σύνδρομο Asperger από την αρχή της σχολικής του ζωής μέχρι την ενηλικίωσή του και τις σύγχρονες υποστηρικτικές παρεμβάσεις που διευκολύνουν την ενταξιακή προσπάθεια όπως η ανάπτυξη των κοινωνικών και επικοινωνιακών ικανοτήτων η πρόληψη και αντιμετώπιση κρίσεων συμπεριφοράς και η δημιουργία υποστηρικτικών ομάδων.
Επιπρόσθετα να αναλύσει τις συστημικές αλλαγές που απαιτούνται για την ενεργό εμπλοκή στην ενταξιακή εκπαιδευτική προσπάθεια όλων των εν δυνάμει παραγόντων αλλαγής της ποιότητας ζωής του παιδιού (γονείς, επαγγελματίες, συνομήλικοι, συγγενείς).
Πρόγραμμα Σεμιναρίου
10.00 – 10.30: Προσέλευση
10.30 - 12.30: Α’ ΕΝΟΤΗΤΑ:
• Χαρακτηριστικά του συνδρόμου Asperger
• Κριτήρια διάγνωσης
• Προσωποκεντρικός εκπαιδευτικός σχεδιασμός
• Παρέμβαση
*Ενημέρωση συμμαθητών
*Ενημέρωση όσων εμπλέκονται στην ποιότητα ζωής του ατόμου
*Σύγχρονη τεχνολογία για προσαρμογή στην τάξη
*Προγραμματισμός εβδομάδας
12.30 – 13.00: coffee break
13.50 – 15.00: Β’ ΕΝΟΤΗΤΑ:
• Ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων στο ενταξιακό περιβάλλον
*Κοινωνικές ιστορίες
*Ανάλυση έργου
*Αυτοδιαχείριση άγχους
• Ανάπτυξη επικοινωνίας
*Κατανόηση εκφράσεων
*Εκπαίδευση στην λειτουργική επικοινωνία
*Πρόληψη και διαχείριση κρίσεων συμπεριφοράς
15.00 -15.30: Ερωτήσεις – Απαντήσεις – Συζήτηση.
15.30 Λήξη ημερίδας - Παραλαβή βεβαιώσεων
Όλες οι ενότητες με * συνοδεύονται από βιντεοσκοπημένα παραδείγματα εφαρμογής και πρακτικές οδηγίες