Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει σκεφτεί παράλογα πράγματα, που να μην έχει φτάσει σε καταστάσεις τρέλας. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα όνειρά μας. Εκείνα τα όνειρα τα φαντασμαγορικά και ανελέητα, τα ασύμβατα με την πραγματικότητα, τα περίεργα, τα ζωηρά, τα ακραία όμορφα ή τρομακτικά. Θα σκεφτόταν, λοιπόν, κάποιος σε αυτό το σημείο: άρα όλοι μας είμαστε εν μέρει παράλογοι; Και η απάντηση είναι, σαφώς, «ναι».
Όταν, λοιπόν, κανείς μιλά για ψυχική υγεία, δεν αναφέρεται σε τίποτε άλλο από τη συμφιλίωση με εκείνο το παράλογο «φάντασμα» που κατοικεί μέσα μας. Αν, λοιπόν, αποδεχτούμε αυτή την άποψη, η ψυχική ασθένεια έγκειται στην έλλειψη μιας τέτοιας συμφιλίωσης. Σε μία πιθανώς ανεπίλυτη σύγκρουση.
Σήμερα, αλλά και παλαιότερα, η ψυχική ασθένεια είναι συνυφασμένη με την έννοια των ψυχώσεων και, ειδικότερα, της σχιζοφρένειας, με αποτέλεσμα πολύς κόσμος να γενικεύει τον εν λόγω συλλογισμό σε τέτοιο επίπεδο ώστε να θεωρεί ότι η σχιζοφρένεια συνιστά μία κατάσταση που θέτει το άτομο σε κατάσταση μη-λειτουργικότητας, όπου ο παραλογισμός και η μη-πραγματική σκέψη κατακυριεύουν κάθε ψήγμα λογικής και συνείδησης.
Είναι όμως όντως έτσι; Γιατί συνηθίζεται να αγνοείται εκείνη η πλευρά των σχιζοφρενών που, όχι μόνο ζουν λειτουργικά αλλά έχουν τη δυνατότητα να διατηρούν μια αξιοπρεπή και δημιουργική δουλειά, οικογένεια και,πάνω από όλα, ζωή!
Στο σεμινάριο θα αναπτυχθούν τα εξής θέματα:
Τι είναι η ψυχική ασθένεια.
Πώς αντιμετωπίστηκε η ψυχική ασθένεια στο πέρασμα των χρόνων.
Ποια είναι τα είδη των ψυχωσεων.
Ποια είναι τα συμπτώματά τους, η αιτιοπαθογένειά τους και οι υποκατηγορίες τους (όπου υπάρχουν).
Ποια είναι η θεραπεία τους.
Έμφαση θα δοθεί στη σχιζοφρένεια, ως βασικός τύπος ψύχωσης.
Παρουσίαση περιστατικών και συζήτηση-ανατροφοδότηση.