Πως μπορεί το θεατρικό παιχνίδι να ετοιμάσει μια γιορτή χωρίς το άγχος τoυ κειμένου; Πως μπορούν να μοιραστούν ρόλοι και να εκφράσει το παιδί το θέλω του, χωρίς να νιώσει παραγκωνισμένο; Χωρίς να νιώσει ότι προσφέρει λιγότερο από κάποιο άλλο; Να παίξει και να βιώσει το ρόλο που θέλει, το ίδιο το παιδί, να υποδυθεί. Η δημιουργία προϋποθέτει, να δοκιμάζω, να ανακαλύπτω, να ανατρέπω, να επιλέγω και να συντονίζομαι με το σύνολο. Αυτοσχεδιασμοί, ανατροπές, εκμετάλλευση του τυχαίου, ομάδες ρόλων, σκηνικό περιβάλλον, εικαστική παρέμβαση, κατασκευές κοστουμιών, μουσική. Πρώτα απ’ όλα όμως είναι η ομάδα. Για να επιτευχθούν όλ’ αυτά πρέπει δάσκαλος και παιδιά να γίνουν ομάδα. Ομάδα σημαίνει να μπορώ να εμπιστευθώ, να μπορώ να νιώσω και να με νιώσουν. Να μπορώ να στηριχτώ σε μένα και στην ομάδα μου. Να νιώσω άνετα και ελεύθερα να εκφράσω, ότι με χαροποιεί και ότι με δυσαρεστεί. Να ξέρω ότι δεν θα λογοκριθώ, αλλά ότι θα εμψυχωθώ, για να μπορέσω να συνεχίσω και να συν-κινηθώ για ένα ομαδικό αποτέλεσμα με κεντρικό άξονα την απόλυτη αποδοχή. Άλλωστε ο απώτερος σκοπός πρέπει να είναι, η χαρά της προετοιμασίας για το αποτέλεσμα.
Σημείωση: Το σεμινάριο είναι βιωματικό. Για την καλύτερη διεξαγωγή του, σας παρακαλούμε να φοράτε άνετα ρούχα και κάλτσες.