Πώς αισθάνεσαι το βάρος του σώματός σου; Πώς βιώνεις «το βάρος» ανάλογα με την νοητική, τη σωματική και τη συναισθηματική σου κατάσταση; Πώς αλλάζει η αντίληψή σου αυτή ανάλογα με τον τρόπο χρήσης του σώματος, ανάλογα με τον τρόπο που σκέφτεσαι, ανάλογα με τον τρόπο που διαχειρίζεσαι την ενέργειά σου;
Η στάση του σώματος σε συνάρτηση με την αναπνοή και πιο συγκεκριμένα, ο τρόπος με τον οποίο συνδιαλεγόμαστε με τη βαρύτητα και τη στήριξη που μας δίνει η γη, αποτελούν σημαντικά εργαλεία επίγνωσης και αυτογνωσίας στη σωματική ψυχοθεραπεία.
Οι σωματικές συνήθειες αντανακλούν παλιές εγγραφές, αποτέλεσμα βιωμάτων από τα πρώιμα στάδια της ζωής μας. Καθρεπτίζουν τον τρόπο με τον οποίο σκεπτόμαστε. Η σκέψη μας με συνειδητό ή ασυνείδητο τρόπο διαμορφώνει το τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τον κόσμο, καθορίζει τις επιλογές μας και παίζει καθοριστικό ρόλο στις σχέσεις μας και την ικανοποίηση ή όχι που παίρνουμε από αυτές. Όταν αντιλαμβανόμαστε αυτό που συμβαίνει καθώς ερχόμαστε σ’ επαφή με την αλήθεια του σώματος, έχουμε την ευκαιρία να αφουγκραστούμε και να συνδεθούμε με εκείνα τα μέρη του εαυτού που αποφεύγουμε. Αφυπνίζοντας και αλλάζοντας την εσωτερική μας συνείδηση, αποκτώντας μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και νέα εργαλεία για ειλικρινή επικοινωνία με τον εαυτό, εμβαθύνουμε περισσότερο στις ουσιαστικές μας ανάγκες και αναλαμβάνουμε την εκπλήρωσή τους.
Στο σεμινάριο αυτό εξερευνούμε
- την αναπνοή, πού και πώς την εντοπίζουμε στο σώμα μας μέσα από απλές καθημερινές κινήσεις όπως το περπάτημα, την εσωτερική κίνηση κατά τη διάρκεια της στάσης και το κάθισμα.
- ασκήσεις «γείωσης».Τι συμβαίνει όταν στεκόμαστε όρθιοι; Ποιά είναι η σχέση μας με το έδαφος; Πού αισθανόμαστε δύναμη, στήριξη και πού νιώθουμε κούραση και ένταση στο σώμα μας; Τι συναισθήματα γεννιούνται όταν ερχόμαστε σε επαφή με αυτό που βιώνουμε εστιάζοντας την προσοχή μας στο σώμα ατομικά καθώς και σε ζευγάρια; Πώς βιώνουμε την κίνηση της πτώσης σωματικά και συναισθηματικά; Πώς αφήνουμε το βάρος του σώματός μας να πάρει στήριξη από κάποιον άλλο; Πόση προσπάθεια βάζουμε για να στεκόμαστε όρθιοι; Πότε και πώς νιώθουμε ανάλαφρα, πιο ζωντανοί;
- Ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα στη χαλάρωση και την κατάρρευση; Τι εκφράζει η ένταση που παρατηρούμε σε διαφορετικά μέρη του σώματος; Πού ρέει η ενέργεια, πού και πώς την μπλοκάρουμε;
- Πότε αφήνουμε τον εαυτό μας να νιώσει και να εκφράσει ελεύθερα αυτό που χρειάζεται;
Εργαλεία Μεθοδολογίας
1) Η εξερεύνηση της απλής καθημερινής κίνησης και το άγγιγμα (hands on): η επαφή με τον άλλο που έχει την πρόθεση να αφυπνίσει τη σωματική αντίληψη και να προτείνει λειτουργικές κατευθύνσεις στο σώμα σύμφωνα με τις αρχές της κίνησης(τεχνικές release).
2) ασκήσεις βιοενέργειας που χρησιμοποιούνται στην Νευροφυτοθεραπεία (σημαντικό μέρος της Σωματικής Ψυχοθεραπείας) με στόχο την εκ βαθέων ενεργοποίηση του σώματος καθώς και τη διεύρυνση των δυνατοτήτων του. Ο συμμετέχων καλείται να εστιάσει ενεργά την προσοχή του στη σχέση με τον εαυτό του και τους άλλους. Μαθαίνει έτσι να παρατηρεί τις αισθήσεις και τα συναισθήματά του, να συλλέγει και να χρησιμοποιεί πληροφορίες που μπορεί να εφαρμόσει με πιο λειτουργικό τρόπο όταν εκφράζεται μέσα από το λόγο και την κίνηση. Ζητούμενο είναι να δημιουργούμε συνθήκες για αποδοχή, εκτίμηση του εαυτού και εμπιστοσύνη που έρχεται μέσα από τη γνώση έτσι ώστε να αφήνεται κανείς να ζήσει πιο ανεμπόδιστα αυτό που μπορεί να του αποκαλυφθεί στο παρόν.
3) Το μοίρασμα της εμπειρίας με τους άλλους και την ομάδα.
Στόχος του σεμιναρίου είναι 1) να παρατηρήσουμε τι συμβαίνει μέσα μας χρησιμοποιώντας σαν καθρέφτη τη στάση του σώματος και τη σχέση μας με τους άλλους 2) να ανακαλύψουμε λειτουργικά εργαλεία στήριξης του εαυτού 3) να αφήσουμε συναισθήματα και ανάγκες να πάρουν χώρο για να εκφραστούν, να έρθουν στην επιφάνεια 4) να σχετιστούμε και να νιώσουμε συνδεδεμένοι με την ομάδα 5) να αισθανθούμε πιο ανοιχτοί και να βιώσουμε τη σημασία της ενσυναίσθησης προς τους άλλους συμμετέχοντες στην ομάδα 6) να γνωρίσουμε δυνατότητες που ενυπάρχουν κρυμμένες μέσα μας και ζητούν ικανοποίηση.
Το σεμινάριο όντας βιωματικό αλλά περιορισμένης χρονικής διάρκειας αποσκοπεί στο να εισάγει τους συμμετέχοντες στις δυνατότητες που έχει η ολιστική προσέγγιση στη διαδικασία της αυτογνωσίας και της ψυχανάλυσης καθώς είναι πλέον και επιστημονικά αποδεδειγμένο πως δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα σε νου-σώμα-ψυχή-συναίσθημα. Η προσέγγιση του Βίλχελμ Ράιχ που πίστευε στον ελεύθερο και ενοποιημένο άνθρωπο και αντίστοιχα σε πιο υγιείς κοινωνίες, είναι απόλυτα επίκαιρη και αναγκαία στη σημερινή εποχή και αφορά όλους μας-γονείς, εκπαιδευτές, ανθρώπους της ψυχικής υγείας, καλλιτέχνες, διανοούμενους.