Το χαρτί, το μολύβι, και τα χρώματα, βρίσκονται ανάμεσα στα παιχνίδια ενός παιδιού. Είναι κάποια από τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιεί για να επεξεργαστεί και να κατανοήσει αυτά που διαδραματίζονται στο περιβάλλον καθώς και να επικοινωνήσει αυτό που νιώθει. Η τέχνη (π.χ. το παιδικό ιχνογράφημα, το κολάζ, οι κατασκευές, η πλαστελίνη, ο πηλός) έρχεται να ενισχύσει τη γλώσσα ή και να την αντικαταστήσει εκεί που δεν υπάρχει. Είναι ένα βασικό κανάλι επικοινωνίας.
Το παρόν πρόγραμμα: (α) πραγματεύεται τη σημασία που έχει το παιδικό ιχνογράφημα όταν αυτό διερευνάται πλαισιωμένο τόσο από την συμπεριφορά του παιδιού όσο και από το περιβάλλον μέσα στο όποιο αναπτύσσεται, (β) μελετάει τη χρήση του ως διαγνωστικό μέσο, (γ) εξετάζει το θεωρητικό πλαίσιο της ψυχοκοινωνικής και γνωστικής ανάπτυξης του παιδιού (π.χ. Erikson, Piaget, Luquet, Winnicott) και (δ) παραθέτει την σχετική βιβλιογραφία.
1η Θεματική
J. Piaget: Γνωστική Ανάπτυξη - Ικανότητα συμβολοποίησης
2η Θεματική
G-H Luquet: Στάδια ανάπτυξης στο παιδικό ιχνογράφημα
3η Θεματική
M. J. Parsons: Στάδια της κατανόησης της τέχνης
4η Θεματική
E. Erikson: Ψυχο-κοινωνική Ανάπτυξη
5η Θεματική
D. Winnicott: Τέχνη και Ψυχοθεραπεία παίδων (Μη λεκτικά μηνύματα – «Διαβάζοντας ανάμεσα στις λέξεις»)
6η Θεματική
Η παιδική ζωγραφική ως διαγνωστικό μέσο (π.χ., ‘Goodenough Draw-a-Man Test’, ‘Family drawing’s test, ‘House-Tree-Person’ test) – Εποικοδομητική κριτική (υπέρ-κατά)